ODE AAN ONSCHULDIGHEID Ik zou een roos willen, karmozijnrood en vrolijk. Fluweelachtige bloemblaadjes gedrapeerd in heldere, religieuze Elemi en bedekt met de sensuele rook van Olibanum Hyperabsolute - ze herinneren me aan onze pure emoties, toen we voor de allereerste keer verliefd werden. Ik herinner me van Damascus Rose Water, onberispelijk als onze glimlach; en karamelkleurige Incense Absolute, zoet als die uren die verloren zijn gegaan in de diepten van onze verbeelding. Wat blijft er over als ons leven voorbij gaat? Met betoverende en metalen strepen van zwarte inkt zal ik de herinneringen aan onze liefde opschrijven. Momenten, beelden en sensaties van bittere mirre. Vanille is zoet, sandelhout neemt me mee naar de hemel van zijde, maar cederhout doet me denken aan de werkelijkheid, droog, broos en dicht als suède. Geïnspireerd door de onzekerheid van het 'Rosebud'-mysterie in 'Citizen Kane', is Rose Incense een amberkleurige en pointillistische constellatie van glanzende momenten waarvan de schoonheid ons dwingt te geloven dat alleen jeugdherinneringen echt zijn.